Kici kici.

Zdjęć z obozu jeszcze nie mam, doszłam do wniosku, że Dżejka chwalić nie można, ani na blogu, ani pisząc z kimś, ani rozmawiając, bo zaraz robi dokładnie odwrotnie. ;P
To może dzisiaj napiszę o moim poprzednim zajęciu. Nadal dostaję dużo wiadomości i komentarzy "jak ją tego nauczyłaś?", chodzi oczywiście o Niunię. 

Więc tak. Ona była specyficzną kotką. Zawsze mieliśmy ich dużo, ale nie miałam takiej wcześniej. Bardzo się ze mną zżyła, jak wracałam ze szkoły przybiegała do drzwi miauczała, spała ze mną. Jak wychodziłam na dwór, zawsze szła za mną. Bardzo mi ufała. Nie musiałam jakoś starać się o dobre relacje z nią. 

I tak we wrześniu 2010 (miała około pół roku), siedziała przede mną i zaczęła machać łapką. Podłożyłam rękę, to była nasza pierwsza sztuczka. 

Później slalom. Najpierw naprowadzanie, potem samo przestawianie nóg. Kolejno siad, leż, kółeczka. To była sama przyjemność. Nigdy nie zmuszałam jej do żadnych ćwiczeń. Jeśli widziałam, że jej się nudzi, dostawała ostatnią nagrodę i koniec. Czasem nie robiłam z nią nic przez miesiąc, czasem codziennie ograniała coś nowego. Nie miałam schematów. Uczyłam ją jak psa, nie używałam klikera, nie był potrzebny.   Oczywiście ciężko było z kształtowaniem, także większość naprowadzania. Musiałam bardzo dobrze jej pokazać o co mi chodzi. Często zostawiałam coś na długi czas, wracałam do tego i miałam sztuczkę. Czasem mam wrażenie, że z nią pracowało mi się lepiej, może łatwiej, niż teraz z Dżejkiem. ;P 

Dostaję dużo wiadomości "ja chce coś robić z kotem, ale on nie chce, kładzie się, drapie etc". Ja nie popieram zmuszania do czegoś zwierzęcia, zwłaszcza kota. To są indywidualiści. Raz na jakiś czas zdarzy się taki jak Niunia, Kaiser, ale to pojedyncze przypadki. Można spróbować, nie uda się - trudno. 

Niunia umarła. Złe zszycie po usunięciu martwej ciąży. Zbyt wczesne zdjęcie szwów. Wszystko się rozerwało. 

Ja dalej mam koty. Nawet całkiem sporą gromadkę. Ale nie ma żadnego, z którym mogłabym robić to co z nią. Żaden nie ma takie charakteru, nie ma tego czegoś. Owszem, próbowałam, ale zawsze kończy się na siad, piątka. To tyle. Ja nie jestem w stanie pokazać, a one nie są w stanie tego ogarnąć. Także nie każdy kot się do tego nadaje. Na siłę nie opłaca się nic zmieniać. Niunia miała z tego zabawę. Zawsze pomrukiwała przy wskakiwaniu na ręce. Jak nie wiedziała o co mi chodzi, miauczała i przytulała się. Była niezwykła...